recensies

Recensie: Michael Fehr - Simeliberg

Misdaad in verzen Een ‘poëtische krimi’, staat op de flap. Wie Simeliberg openslaat, ziet meteen waar dat ‘poëtische’ op slaat: elke zin op een nieuwe regel, zinnen die worden afgebroken om te worden vervolgd op een nieuwe regel, ongewoon hoofdlettergebruik, nauwelijks interpunctie – kortom, een vorm zoals we die kennen van gedichten. Voor een krimi ongewoon, maar het geeft het boek allereerst een geheel eigen ritme, dat opvallend prettig leest: Nadat hij een poosje met afgezette motor is blijven
2019-02-15
4 min read

Recensie: Bruno Latour - Waar kunnen we landen? Politieke oriëntatie in het Nieuwe Klimaatregime

Politiek in tijden van het Antropoceen Dat Bruno Latour vandaag de dag optreedt als pleitbezorger van de klimaatwetenschap en de noodzaak iets te doen aan klimaatverandering, zal voor sommigen als een verrassing komen. Met werken als Laboratory Life (samen met Steve Woolgar, 1979) en Science in Action (1987) onderzocht Latour als een antropoloog de wetenschappelijke praktijk, wat resulteerde in een radicaal nieuwe kijk op wetenschap. Wetenschappelijke feiten worden niet ontdekt door wetenschappers die een afstandelijke, onderzoekende houding aannemen, maar worden geconstrueerd in een praktijk die is opgebouwd uit een netwerk van wetenschappers, laboratoria, instrumenten, gesprekken, rapporten en alles wat een rol speelt in de totstandkoming van het eindresultaat.
2019-01-13
9 min read

Recensie: Willem-Jan Otten - Vier bekentenissen

Bestaan in samenhang Het oeuvre van Willem Jan Otten is beslist niet klein: een verzameling van kritieken, essays, poëzie en romans die zich sinds zijn debuut in 1973 in groei heeft gezet. Prijswinnend ook, op al deze terreinen. Zo ontving Otten de Constantijn Huygensprijs voor dit gehele oeuvre in 1999, en in 2004 de P.C. Hooftprijs voor zijn beschouwend proza. Des te opvallender is het dat de verzameling van zijn romans die nu in een band is uitgebracht, zo bescheiden is in omvang.
2018-11-13
7 min read