Boek en werkelijkheid Peter Kien is een befaamd sinoloog wiens grootste trots, naast zijn uitmuntende geheugen, zijn indrukwekkend grote privébibliotheek is, ’een uitgebreide, perfect geordende en aan alle kanten van de buitenwereld geïsoleerde bibliotheek, waarin geen overtollig meubelstuk, geen overbodig mens hem van zijn ernstige gedachten afhield.’ Afgesloten van de buitenwereld werkt Kien daar met ijzeren discipline aan zijn baanbrekende studies, niet afgeleid door familie, vrienden of geliefden, terwijl een dubbele verdedigingslinie bestaande uit zijn huishoudster en huisbewaarder ieder ongenood gezelschap vakkundig buiten de deur houdt.
In de korte roman Ochtend en avond van Jon Fosse zijn we getuige van de geboorte en de dood van hoofdfiguur Johannes. In het eerste en kortste deel zien we hoe zijn vader Olai de bevalling van zijn vrouw afwacht, terwijl hij zich afwisselend laat meeslepen door de vrees dat zij het niet overleeft, en de hoop dat hij een zoon krijgt die als visser in zijn voetsporen zal treden. Als het kindje - inderdaad een zoon - is geboren, zijn we nog getuige van de eerste momenten dat Olai zijn zoon Johannes ziet, voordat we in het tweede deel een oude Johannes volgen op wat zomaar een dag lijkt te zijn - behalve dat zijn normaal zo stramme lijf die dag lichter, soepeler aanvoelt.
Menselijk, al te menselijk Toen Friedrich Nietzsche (1844-1900) in 1879 zijn hoogleraarschap in de filologie opgaf, braken misschien wel de tien belangrijkste jaren van zijn leven aan. Tien jaar eerder had hij als pas 24-jarige deze leerstoel aan de universiteit van Basel geaccepteerd, maar problemen met zijn gezondheid, een hang naar de filosofie en een afnemende reputatie onder vakgenoten vervreemdden hem van zijn vakgebied. In de jaren die volgden leidde Nietzsche een zwervend bestaan, telkens op zoek naar de klimatologische omstandigheden die maakten dat zijn gezondheidssituatie uit te houden was, tot hij tien jaar later geestelijk instort: als hij in Turijn ziet hoe een paard door een koetsier wordt afgeranseld, werpt hij zich huilend om de hals van het dier.