recensies

Recensie: Jon Fosse - Melancholie I en II

 Lars Hertervig, Gamle Furutrær, 1865. Dag Myrestrand / Bitmap Mystiek proza Het ligt voor de hand te stellen dat de taal in Jon Fosse’s Melancholie I (1995) en II (1996) de verwarde geestelijke gesteldheid van de hoofdfiguren uitdrukt. In Melancholie I wordt de lezer grotendeels meegevoerd in de bewustzijnsstroom van de Noorse landschapsschilder Lars Hertervig (1830-1902), zowel aan de vooravond van een zenuwinzinking, als in het gesticht waar hij later anderhalf jaar zou verblijven. In Melancholie II vindt de lezer zich terug in het dementerende hoofd van Lars’ zus Oline, kort na de dood van haar broer.
2020-05-06
9 min read
literatuur
recensies
Featured Image

Recensie: Paul Fournel - Ik en mijn fiets

 Wat het betekent te fietsen Wat betekent het om te fietsen? Jazeker, het is een kwestie van het gat op een zadel, en dan maar de benen ronddraaien om het aandrijvingsmechanisme dat het achterwiel doet rollen op gang te brengen, gecombineerd met een evenwichtsoefening die eens wordt geleerd en nooit wordt vergeten. Maar wie op die manier over de betekenis van het fietsen denkt fietst nooit, of is een wetenschapper met een wel erg mechanistisch wereldbeeld - en in het ergste geval beide.
2020-04-06
5 min read
literatuur , wielrennen
recensies

Recensie: Guillaume Martin - Socrates op de fiets. Een filosofische Tour de France

 Wie vorig jaar de Tour op de NOS volgde, zal met enige regelmaat - naar mijn gevoel elke keer dat hij in beeld verscheen - de commentatoren, het olijke duo Dijkstra & Ducrot, over Guillaume Martin hebben horen zeggen dat hij naast wielrenner ook filosoof is. Een master filosofie op zak, aan theaterteksten werkend: het is inderdaad niet het standaardbeeld dat wij van topsporters hebben, en daarmee vermeldenswaard. En toegegeven, de Koning van Biafra, zelf erkend pseudo-filosoof, was niet de enige die zijn enthousiasme niet kon onderdrukken.
2020-03-24
6 min read
filosofie , wielrennen
recensies