Is Olga Tokarczuks roman Empusion inderdaad, zoals de achterflap meldt en door menig criticus is herhaald, een feministisch antwoord op Thomas Manns De Toverberg? Natuurlijk, de parallellen zijn duidelijk: ook hier speelt het verhaal zich af in en rond een sanatorium in de bergen, aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog, alwaar de patiënten hun tijd, naast het kuren, vooral doorbrengen met intellectuele discussies.
Als ik het mij goed herinner (het zal inmiddels bijna tien jaar geleden zijn dat ik het boek las) vormen de discussies in De Toverberg het belangrijkste bestanddeel, worden daarin filosofische en politieke ideeën onderzocht en hebben ze een vormende invloed op hoofdfiguur Hans Castorp.
Inmiddels is het al enkele weken geleden dat ik Hermann Hesse’s roman De steppewolf (1927) las. Een eigenaardig boek; ik wist niet goed wat ik ervan moest vinden, en nog minder wat ik erover kon schrijven.
Hoofdfiguur van de roman is Harry Haller, die zichzelf soms ‘Steppewolf’ noemt: eenzaam, niet geschikt zich te voegen naar de maatschappij, evenzeer dier als mens. Haller leeft als een kluizenaar, zich weliswaar ophoudend in burgerlijke huizen, maar ondertussen afgevend op de kleinburgerlijke wereld.
Lang geleden las ik Hard-boiled Wonderland en het einde van de wereld. Ik meen me te herinneren dat ik overwegend positief was over dat boek, en jarenlang heb ik me dan ook voorgenomen nog eens wat van Haruki Murakami te lezen. De keuze nu was tussen Kafka op het strand en De opwindvogelkronieken, afgaande op de lijstjes die ik zoal vond twee van Murakami’s betere of belangrijkere boeken. Omdat ik eerstgenoemde vaker tegenkwam en bovendien net iets dunner is, viel mijn keuze op dat boek.