In menig eindejaarslijstje vorig jaar prijkte De jaren, een boek van Annie Ernaux dat al in 2008 in Frankrijk verscheen maar pas in 2020 in Nederlandse vertaling, een jaar nadat de Engelse vertaling werd genomineerd voor de International Booker Prize. Blijkbaar was er een Angelsaksisch succes nodig om de Nederlandse markt op te warmen; opvallend aangezien juist veel van Ernaux’ boeken eerder in het Nederlands zijn uitgebracht.
Wat misschien heeft meegespeeld is dat het boek wel erg Frans is: niet in ‘geest’ of stijl, maar in de schier eindeloze verwijzingen naar Franse schrijvers, films, muziek, televisieprogramma’s, beroemdheden, politici etc.
Jaren geleden stond ik op het punt La Superba te kopen. Ik studeerde nog in Amsterdam, waar ik vrijwel iedere vrijdag de boekenmarkt op het Spui afliep. Bij een kraampje lag de nog niet zo oude roman van Ilja Leonard Pfeijffer. Ik stond al met het boek in mijn hand, had er veel goeds over gehoord, waarschijnlijk had Pfeijffer er inmiddels de Librisprijs voor gekregen, en ik wilde het graag lezen, zo herinner ik mij.